ZAGOSPODAROWANIE WODY DESZCZOWEJ
Woda opadowa (potocznie: deszczówka) – woda, która powstaje przez kondensację pary wodnej w atmosferze i spada na powierzchnię Ziemi w postaci opadów atmosferycznych (deszczu, śniegu, gradu).
Jej skład zależy od czystości powietrza, które napotyka podczas opadania; charakteryzuje się dużą zawartością gazów (tlenu, azotu, dwutlenku węgla) i może zawierać sadzę, pyłki roślinne, pył przemysłowy, mikroorganizmy, a także pewne ilości soli mineralnych. Ze względu na zawartość rozpuszczonego dwutlenku węgla pH wody opadowej wynosi około 6 (odczyn kwaśny). Niektóre gazowe zanieczyszczenia (dwutlenek siarki, siarkowodór, tlenek azotu) obniżają to pH jeszcze bardziej, powodując zjawisko kwaśnych deszczów. Woda opadowa nie nadaje się do picia, natomiast może być przydatna po zebraniu w kanalizacji do celów gospodarczych i przemysłowych.
Woda deszczowa może być wykorzystywana w gospodarstwach domowych m.in. do:
-nawadniania upraw ogrodowych i trawników,
-spłukiwania urządzeń sanitarnych,
-prania,
-prac porządkowych w budynkach i ich otoczeniu,
-mycia samochodów.
Może być wykorzystana również do celów komunalnych oraz przemysłowych, gdzie nie jest wymagana woda o jakości wody pitnej, m.in. do:
-procesów technologicznych w usługach i przemyśle,
-płukania sieci kanalizacyjnej.
Warto więc zbierać wodę deszczową i ją wykorzystywać. Z jednej strony z uwagi na oszczędzanie wody w gospodarstwie domowym, gdyż nie ma też potrzeby stosowania środków zmiękczających. Poza tym zużywa się mniej środków piorących, a w pralkach nie pojawia się kamień. Woda deszczowa jest także korzystniejsza dla skóry wrażliwej i zwierząt domowych. Miękka woda poprawia ponadto wegetację roślin.W innym przypadku możemy pozbyć się deszczówki, odprowadzając ją do gruntu za pomocą tuneli lub skrzynek rozsączających.
Skrzynki i tunele rozsączające, umiejscowione pod ziemią przyjmują odprowadzoną wodę z dachów oraz powierzchni utwardzonych, która następnie przesiąka z nich w otaczający grunt.
Skrzynki lub tunele można ze sobą łączyć osiągając dowolną potrzebną objętość. Stabilna konstrukcja modułów pozwala na ich posadowienie także pod podwórzem.
Zbiornik rozsączający zbudowany ze skrzynek lub tuneli należy owinąć geowłókniną zapobiegającą zamulaniu zbiornika.
Ponadto przed doprowadzeniem wody do układu rozsączającego należy ją przefiltrować przy pomocy specjalnych studni czyszczących.
Instalacje rozsączające na bazie skrzynek lub tuneli są o wiele bardziej wydajne od tradycyjnych metod.
Przykładowo skrzynka 300 l posiada 3-krotnie większą objętość magazynującą niż odwadniający rów żwirowy, czyli jeden moduł zastępuje ok. 800 kg żwiru lub ok. 30 m rury drenarskiej o przekroju ø 110.
Woda deszczowa wykorzystywana w gospodarstwach domowych powinna się charakteryzować następującymi cechami:
musi być bez zarzutu pod względem zdrowotnym,
nie może zawierać zanieczyszczeń stałych, np. piasku,
powinna być uboga w składniki pokarmowe, powodujące „kwitnienie” wody,
nie może oddziaływać niekorzystnie na materiały, z którymi ma styczność.